یه چی مث این |  |
چقده زوق زده شده بود طهورا
وقتی به مناسبت تولد دوسالگیش ( هجری قمری )
واسش 5 تا عروسک خیلی خوشگل گرفتم!
دو تا سنجاب بود و یه شیر و یه گورخر و یه زرّافه . . .
خونه که رفتیم همش پیش عروسکاش بود
حالا دیگه تعداد عروسکاش خیلی زیاد شده
فکر کنم دفعه بعد باید چیز دیگه ای بگیرم
این آخرا یه خورده از عروسکها رو به دیوار و سقف اتاقش آویز کردیم
از شب تولد قمریش که شب هفت رمضان [ شب 14 تیر93 ] بود
تا تولد خورشیدی طهورا ، چندان فاصله نبود
ما از بیقراریمون زودتر واسش کادوگرفتیم
ولی نگذاشتم دوشنبه از دستم در بره
کف اتاق طهورا کلی بادکنک باد شده انداختم
چقده خوشحال بود
نگاهم به بازی کردن های طهورا بود که یه بادکنک جلوی چشمش ترکید
برخلاف انتظار ما هیچ نترسید
فقط یه خورده تعجب کرد و بعد خندید
همین
طهورا بازی می کرد و تلویزیون کودکان کشته شده فلسطین رو نشون می داد
گریه یتیم های فلسطینی . . .
زخمی هایی که میتونستن جای بیمارستان تو بغل مادرشون شاد باشن
بدم میاد از هرچی ظلم و ظالمه
نه فقط فلسطینی ها !
احساس میکنم به همه عالم داره ظلم میشه
کاش زودتر برسه منجی عالم
وای که چقده دلم می خواد یه مدت تو اون روزگار زندگی کنم
جایی که با کودکان مثل سلاطین رفتار بشه
صدای خنده هاشون همه ی کوچه رو پر کنه
وکسی از پشت پنجره داد نزنه؛
هوووووی بچه! صداتو خفه کن، وقت خوابه . . .
شما هم دعا کنین
یا مهدی . . .
طبقه بندی: خاطرات من، برچسب ها: تولد، طهورا، کودکانه، دعا کنید، برای کودکان غزه، برای ظهور، آلوین،
